~ Krabbels over Sprankeltjes ~
Bij deze een link naar mijn eboekje wat ik samen heb gesteld uit blogs die ik in 2016 schreef, ter inspiratie in deze voor velen moeilijke tijd:
Verder een link naar een gezonde smoothie.
Klik voor: Recept
Zorg goed voor jezelf en elkaar!
Ik geniet van een:
Liefs Marjan, ❤
Problemen zijn eigenlijk een roep om je spiritueel te ontwikkelen.
Hoe ik dat ervaar, verken ik in dit blog.
We kunnen spiritueel ontwikkelen door krachtig te gaan luisteren naar onszelf!
We leren dat niet op school, de richting is meer: je zo goed mogelijk leren handhaven in de maatschappij. En het cognitieve heeft de meeste nadruk.
We zijn zo geconditioneerd om van buitenaf naar binnen te leven.
Maar spirituele ontwikkeling is juist andersom:
Luisteren naar je intuïtie, je innerlijke stem.
Dit inzicht is niet nieuw voor me, maar de verleidingen zijn groot en het is een veel onbekender gebied.
Toch lees ik in mijn bubbel over mensen die hiermee bezig zijn en dat is super.
Ik denk zelfs dat veel twintigers verder hiermee zijn, dan ik, die geboren is in de jaren 60, ;-).
Problemen kan ik zien als kansen om anders te gaan kijken naar het leven. Andere dingen na te streven en meer te gaan luisteren naar mijn intuïtie.
Want, ga maar bij jezelf na, problemen hebben altijd te maken met dingen waar je weerstand tegen voelt, dingen die je wil dat anders gaan of juist dat je iets afgenomen wordt wat je graag wilt houden, of dat je iets niet krijgt wat je graag wilt hebben of wilt zijn.
Iets wat je bij je persoonlijkheid vindt horen, iets waarvan je ego opbloeit, iets waarop je trots kan zijn, iets waardoor je wat voorstelt in de maatschappij.
En niet zozeer de dingen als: de eenvoud van het leven zoeken, de werkelijke betekenis in jezelf gaan zoeken, wat is nou werkelijk van belang? De stilte opzoeken en niemand hoeft te weten hoe goed je het doet. Falen en imperfectie, althans je weet nooit hoe de dingen zich kunnen keren. Is er wel zoiets als falen dan?
Vroeg opstaan en op je kussentje gaan zitten, onderzoeken hoe je persoonlijk in elkaar steekt en werkelijk onder ogen gaan zien of je authentiek bent of dat je het doet om iets voor te stellen.
Zo dicht mogelijk gaan komen bij die authenticiteit, een karakter van nature die dicht in contact staat met haar impulsen en intuïtie. In contact in het moment en met wat werkelijk geleefd wil worden.
Het zou kunnen dat ik dat al doe, of al in ruime mate.
Maar er is een verlangen dat roept en dat wringt ergens dat ik er dichterbij wil komen.
Geen idee heb hoe dat er precies uitziet.
Want vele gewoontes en mindsets willen bevrijdt worden, zo voelt het.
En dan komt er een enorme kwetsbaarheid, niet weten en ´niksheid´ naar boven.
Dat uithouden.
Het niet te weten uithouden.
Stilte.
Niet problematiseren, maar kijkend naar wat daar verschijnt, gevoelt en ervaren wordt.
De van buitenaf doet geen dienst meer.
Het van binnenuit is nog onwennig.
Hoe vat ik het in woorden?
Herken je het?
Herken je het verlangen dat er meer is?
De onrust van de veelheid?
De roep om nou eens werkelijk naar jezelf te gaan luisteren?
En niet te weten wat er dan te voorschijn komt.
Dat niet weten geeft ruimte en vrijheid en dan worden we verrast door onszelf.
Niet groots en meeslepend, maar klein en fijn, dichtbij je lijf en wat dat te vertellen heeft.
Niemand heeft spijt van te weinig carrière maken, op zijn sterfbed.
De spijt van mensen die dat gevraagd is, zit hem in de tijd die je b.v. meer had willen doorbrengen met je geliefden. Dat je meer ontspannen was geweest en vanuit vreugde leefde, vreugde voor de natuur en de mensen die je lief hebt.
En dat begint met goed voor jezelf zorgen en van daaruit met je overvloed delen met je omgeving.
Moeiteloos.
Dat voel ik zo, maar kan het nog niet totaal leven, hoeft ook niet.
Maar er is geen weg terug en ik word geholpen door teleurstelling, hoogmoed en problemen.
Hoe is dat bij jou?
Liefs Marjan
Liefdessubstraat
We zijn groot geworden in eerste instantie met de zoetende, troostende, warme melk van onze moeders (borst of fles). In veel voeding die uit de fabriek komt zit suiker en heel lang was het heel gewoon om suiker tot je te nemen.
Als ik voor mijn moeder een boodschap deed mocht ik ook altijd even langs ‘Meintje’, een oude vrouw met een piep klein snoepwinkeltje. Trekdroppen, wijnballen, schuimblokken, eetpapier, zwart-op-wit…. alles voor een paar cent. Ze had een bak met vakjes en daarop een deksel met glas. Ik kon aanwijzen wat ik wilde en dan haalde ze de deksel omhoog en stopte alles in een zakje. Voor 25 cent was ik de koning te rijk. Na een praatje vertrok ik door de deur met een belletje. Zij zag me groot worden en ik haar klein en gebogen, maar blij, ik kwam er graag.
Helaas heeft het wel de bodem gelegd van een suikerverslaving. Mijn moeder gaf ook niet veel grenzen aan het snoepen, alhoewel er veel minder voorhanden was dan in deze tijd. De suikerpot had geen taboe. Op de middelbare school kocht ik dé roze koeken in de kantine, naast een broodje en een vreemd kopje soep of kopje thee uit een automaat.
De suiker verslaving is hardnekkig en geaccepteerd, maar de gevolgen voor de gezondheid kunnen groot zijn. Diabetes, vermoeidheid, ondervoeding, gezien we vullen, maar voedingsstoffen tekort komen. Op dieet gaan is geen optie meer voor mij, het heeft me uiteindelijk alleen maar veel frustratie en meer gewicht opgeleverd.
Een gezonde leefstijl ontwikkelen is de beste optie. Ik eet gezond, alleen ik trek nog steeds naar suiker. Tenzij ik het helemaal uitban, dan na een week vind ik het eigenlijk niet lekker meer en kan ik ook veel beter luisteren naar wat mijn lichaam echt van me vraagt. Alleen de verleidingen liggen overal op de loer en dan schiet ik vaak weer in een modus van, ach een beetje kan wel, etc…. Hierdoor komen er weer suikerdips, met als gevolg naar suiker snakken en zit ik weer gevangen. Herkenbaar?
Het vraagt dan weer veel beter te gaan voelen wat voor mij klopt en mezelf dat ook te geven. Suiker niet als een substraat te gebruiken, maar naar mijn behoeftes en gevoelens te luisteren. Heeeel precies en met regelmaat. Dat geeft meteen ruimte en kracht. Mijn constitutie vraagt dit en aan de andere kant zijn de verleidingen groot en kan ik daar ook heel soepel in meegaan, maar verlies dan wel het contact met mijn lichaam en gevoelens, telkens een beetje.
Het mooie is dat ik weer terug kan keren naar wat klopt voor me. En dat het stapje voor stapje meer herstelt. Maar zoals ik al schreef, het zit diep in alle vezels zit de suiker behoefte opgeslagen, van baby af aan.
Liefde en aandacht geven voor je behoeftes en gevoelens en voelen wat je lichaam nodig heeft. Het vraagt om te anticiperen, dat als je onderweg bent je de juiste dingen in je tas hebt gedaan. Dat je b.v. een salade maakt en die op eet op je werk. Water drinkt, want trek blijkt vaak dorst te zijn. Nee, durven zeggen als iedereen taart eet, maar dan wat noten bij je hebt en een appeltje. Ontdekken dat er heel veel lekkers is, eigenlijk lekkerder, buiten alle pakjes, zakjes, frisdranken, repen, drop, etc. Eten wat herkenbaar is en met niet meer dan 5 ingrediënten. En dat het je veel krachtiger energie geeft, waardoor je veel beter kan doen wat je wilt in het leven, kan stralen. Juist omdat je kan vertrouwen op dat jij jezelf het goede geeft.
Ik ga hier regelmatig een blog over schrijven, over mijn ontwikkelingen en wat ik daarbij tegenkom. Tips en tricks voor jou om ook kleine stapjes te gaan zetten naar een liefdevolle relatie met je lichaam en ziel. Of daarbij je gewicht daalt is voor mij niet de eerste prioriteit, maar voor mijn energie wel belangrijk. Ik ben ok met hoe ik nu ben. Ik ben nieuwsgierig naar wat er gebeurd als ik nog beter voor mezelf zorg, elke uitkomst is ok.
Het volgende eenvoudige boekje is een aanrader om te lezen en te herlezen in dit verband. 
Hierin beloven ze slanker in 4 weken, leg daar niet het zwaartepunt op. In de inhoud wordt dat ook uitgelegd hoor, maar ik denk dat het mensen eerder aantrekt om het te gaan lezen, dat het er daarom zo opstaat. 
En ga er mild mee om naar jezelf, zet stap voor stap, bouw het op en gaat het anders, dan kan je altijd terug naar wat klopt, haal jezelf er met mildheid weer bij.
Graag hoor ik je reactie, ervaring of vraag, hieronder of via een Persoonlijk Bericht: Psycholoog Bloem
Een zoete week,
Op mijn site: Veggies eten bij Marjan, staat ook suikervrije info en tips en ik zal dit blijven aanvullen. Neem eens een kijkje en laat weten wat je ervan vindt.
Foto’s van mezelf en Ed Stokman.
De Rozen Bloeien 