Een super leuk boekje gelezen: Opruimen voor je dood gaat van Margareta Magnusson klik naar bol.
De edele Zweedse kunst van Döstädning. (Dö is dood en Städning is opruimen.)
Bijzonder vind ik het, we hebben alles wat ons hartje begeert en dan is er juist behoefte aan opruimen. Overzicht creëren in de spullen die we hebben. Althans ik herken dat wel en het fascineert me.
Margareta is een Zweedse vrouw, al op leeftijd en heeft een aantal keer een huis moeten opruimen van ouders, schoonouders en haar eigen huis met verhuizingen en na het overlijden van haar man.
Dat bracht haar tot het inzicht: Ik wil niet dat mijn kinderen straks mijn rommel moeten ruimen, ik kan dat beter zelf doen als ik nog leef.
Dit geeft een extra dimensie aan het minimaliseren; een ander niet op willen schepen met jouw overblijfselen van je leven.
En wat blijkt tijdens je leven geeft dat een heleboel letterlijke en figuurlijke ruimte.
Dus of je nu al op leeftijd bent of niet, dit boekje is een heerlijke wegwijzer hoe je dat kan aanpakken en ook wat het je op kan leveren.
In tegenstelling tot de Mari Kondo methode, klik naar bol, waarbij ik het opruimen meer uit een soort rommelfobie voort vind komen, heeft dit boekje, deze vrouw, veel meer vreugde en creativiteit in zich. (Minder obsessief komt het op me over en zeg nou zelf een beetje rommel is ook gezellig, we willen gewoon lekker leven met elkaar…).
Maar wellicht ligt die methode jou juist heel goed
Ik voel dus meer voor Margareta en zou iedereen het boekje aan willen raden. Het is al in veel talen vertaald.
In landen waar mensen al heel minimaal leven is dit natuurlijk totaal niet aan de orde, het is echt een luxe probleem.
Uit ervaring weet ik dat ik bewuster ben gaan consumeren door regelmatig op te ruimen. Maar er sluipt toch weer van alles naar binnen met een gezin.
Toen ik het huis van mijn ouders op ging ruimen met mijn broer, was dat een enorme klus, er is zoveel naar de kringloop en de stort gegaan. Oude agenda´s, overtollig huisraad, heel veel met emotionele waarde, die een ander er niet aan geeft.
Hiervan leerde ik, doe gewoon eerder dingen weg, dat houdt je huis overzichtelijk.
Bij twijfel denk ik altijd, ik kan het toch niet meenemen als ik dood ben. En i.p.v. misschien kan ik het nog eens gebruiken: ik heb het vast niet meer nodig als ik het nu niet kan bedenken waarvoor.
Hier 6 tips die ik uit het boekje van Margareta heb gehaald.
- Voordat je afstand doet van b.v. brieven, breng er nog even wat tijd mee door en laat het dan gaan. Het heeft je wat gebracht, daar kan je nog even bij stil staan, maar nu dient het je niet meer.
- Zie dat de essentie is: een blijvende manier van organiseren van je huis, herdefiniëren voor een nieuwe fase, die je alledaagse leven vergemakkelijkt.
- Spullen kosten tijd en energie, ga eens na wat echt essentieel voor je is en begin gewoon met een laatje of doos.
- Nodig een kleinkind of kennis uit waarvan je denkt dat iets leuk voor ze is. Vertel erover en laat ze in vrijheid kijken of ze het willen hebben, anders krijgt het een andere bestemming. Zo zie je, dit kan een langdurig proces zijn. Maar ook interessant om dingen op een mooie manier los te gaan laten.
- Hou de spullen waar je om geeft en die je nog gebruikt. Als je het overzicht kwijt bent, weet je dat je teveel hebt. Je kan gaan ontdekken wat het je geeft als je steeds meer ruimte gaat voelen. Je kledingkast zo is ingedeeld dat het je in 1 oog opslag biedt wat je nodig hebt, b.v.
- Lees het boekje, zo positief en verhelderend. Ik werd er blij van en ga het zeker herlezen en meer tips van uitvoeren.
Liefs Marjan, ❤
Schrijf hieronder in de reactie iets als je het leuk vindt.
Vraag daarbij kan zijn:
Vind je het moeilijk om hieraan te beginnen?
Of ben je al op weg met opruimen?
Het voorjaar is er een hele fijne tijd voor.
De Rozen Bloeien 