Het leven te leven

Elizabeth Gilbert zegt dat haar belangrijkste dagtaak is: het leven te leven.

Die uitspraak raakte me. Denkend aan dat toen ik nog op facebook, instagram en twitter zat, veel bij mij binnen kwam wat betreft succesvol zijn met je passie.

Het leek wel een wereld waarin iedereen zijn passie volgde of ging volgen. Al het mooie werd geselecteerd om te delen.

Natuurlijk met uitzonderingen, ook ik deed mijn best met mooie foto´s, bijzondere quotes, druk bezig met inspirerende mensen volgen, etc.

Maar ik voelde me daar niet gelukkig van worden. Het gaf me enorm veel stress en mijn gedachten waren vaak bij; hoe ik dit in een mooie post zou kunnen omzetten. En dit is dan een stukje van mijn leven. In plaats van mijn leven te leven, zonder het posten en het volgen van andermans posts.

Gelukkig, ja dat maakte me gelukkiger, heb ik het allemaal losgelaten. Alleen na ruim een jaar ben ik weer op linkedIn gegaan, omdat ik wilde connecten met mensen die beroepsmatig met dingen bezig zijn, waar ik me in wilde verdiepen. (Daarover later meer).

Toen ik een aantal gekke berichtjes kreeg, was de maat vol en heb ik acuut mijn Instagram, Twitter en Facebook accounts gewist. Wat niet eens heel makkelijk was een paar jaar geleden.

Even wennen, maar wat een ruimte gaf dat in mijn leven:

Minder scrollen, minder info, minder brainwash van al die info, minder…

Meer boeken lezen, meer rust, meer gevoel voor mijn intuïtie, meer tijd voor echt contacten, meer…

Geen moment spijt gehad van deze keuze. Jammer dat ik mijn blogs niet meer kon delen, alleen. Tot mijn verbazing heb ik toch bezoekers elke dag en meer dan de jaren ervoor.

Leef ik mijn passie? Heb ik succes? Ben ik waardevol is eigenlijk wat we allemaal willen zijn. Voeg ik waarde aan deze wereld?

Een enorm brede vraag. Ik relativeer het tegenwoordig, door meer van binnenuit te voelen wat mijn waarde is. Het niet meer af te meten aan wat ik zie en denk aan te moeten voldoen.

Heel dichtbij mezelf voelen, dan voel ik waarde, elke dag. Al is het maar dat ik glimlach naar een voorbijganger of een fijn gesprekje heb met iemand. Dat wij waarde geven aan elkaar. Liefdevolle aandacht.
Dat ik ontspannen kan zijn en van de natuur kan genieten door een mooie wandeling, samen met mijn partner en zoontje. Kunnen lachen en kibbelen.

Succesvol zijn in het moment met dat wat er is, met degene die er dan om me heen zijn.

Mijn dagtaak is het leven te leven.

Zo klein en toch zo groots door daarin op te gaan, aan over te geven.

De kracht van het nu, waaruit vanzelf een creatieve stroom vloeit. De passie in het moment ervaren…

Lieve lezers, het succes ligt dichtbij jouw hart en de mensen om je heen!

Kun je dat voelen?

Liefs Marjan, ❤

Je leven opruimen en meer Leven voelen.

Een super leuk boekje gelezen: Opruimen voor je dood gaat van Margareta Magnusson klik naar bol.

De edele Zweedse kunst van Döstädning. (Dö is dood en Städning is opruimen.)

Bijzonder vind ik het,  we hebben alles wat ons hartje begeert en dan is er juist behoefte aan opruimen. Overzicht creëren in de spullen die we hebben. Althans ik herken dat wel en het fascineert me.

Margareta is een Zweedse vrouw, al op leeftijd en heeft een aantal keer een huis moeten opruimen van ouders, schoonouders en haar eigen huis met verhuizingen en na het overlijden van haar man.

Dat bracht haar tot het inzicht: Ik wil niet dat mijn kinderen straks mijn rommel moeten ruimen, ik kan dat beter zelf doen als ik nog leef.

Dit geeft een extra dimensie aan het minimaliseren; een ander niet op willen schepen met jouw overblijfselen van je leven.

En wat blijkt tijdens je leven geeft dat een heleboel letterlijke en figuurlijke ruimte.

Dus of je nu al op leeftijd bent of niet, dit boekje is een heerlijke wegwijzer hoe je dat kan aanpakken en ook wat het je op kan leveren.

In tegenstelling tot de Mari Kondo methode, klik naar bol, waarbij ik het opruimen meer uit een soort rommelfobie voort vind komen, heeft dit boekje, deze vrouw, veel meer vreugde en creativiteit in zich. (Minder obsessief komt het op me over en zeg nou zelf een beetje rommel is ook gezellig, we willen gewoon lekker leven met elkaar…).

Maar wellicht ligt die methode jou juist heel goed

Ik voel dus meer voor Margareta en zou iedereen het boekje aan willen raden. Het is al in veel talen vertaald.

In landen waar mensen al heel minimaal leven is dit natuurlijk totaal niet aan de orde, het is echt een luxe probleem.

Uit ervaring weet ik dat ik bewuster ben gaan consumeren door  regelmatig op te ruimen. Maar er sluipt toch weer van alles naar binnen met een gezin.

Toen ik het huis van mijn ouders op ging ruimen met mijn broer, was dat een enorme klus, er is zoveel naar de kringloop en de stort gegaan. Oude agenda´s, overtollig huisraad, heel veel met emotionele waarde, die een ander er niet aan geeft.

Hiervan leerde ik, doe gewoon eerder dingen weg, dat houdt je huis overzichtelijk.

Bij twijfel denk ik altijd, ik kan het toch niet meenemen als ik dood ben. En i.p.v. misschien kan ik het nog eens gebruiken: ik heb het vast niet meer nodig als ik het nu niet kan bedenken waarvoor.

Hier 6 tips die ik uit het boekje van Margareta heb gehaald.

1. Voordat je afstand doet van b.v. brieven, breng er nog even wat tijd mee door en laat het dan gaan. Het heeft je wat gebracht, daar kan je nog even bij stil staan, maar nu dient het je niet meer.
2. Zie dat de essentie is: een blijvende manier van organiseren van je huis, herdefiniëren voor een nieuwe fase, die je alledaagse leven vergemakkelijkt.
3. Spullen kosten tijd en energie, ga eens na wat echt essentieel voor je is en begin gewoon met een laatje of doos.
4. Nodig een kleinkind of kennis uit waarvan je denkt dat iets leuk voor ze is. Vertel erover en laat ze in vrijheid kijken of ze het willen hebben, anders krijgt het een andere bestemming. Zo zie je, dit kan een langdurig proces zijn. Maar ook interessant om dingen op een mooie manier los te gaan laten.
5. Hou de spullen waar je om geeft en die je nog gebruikt. Als je het overzicht kwijt bent, weet je dat je teveel hebt. Je kan gaan ontdekken wat het je geeft als je steeds meer ruimte gaat voelen. Je kledingkast zo is ingedeeld dat het je in 1 oog opslag biedt wat je nodig hebt, b.v.
6. Lees het boekje, zo positief en verhelderend. Ik werd er blij van en ga het zeker herlezen en meer tips van uitvoeren.

Liefs Marjan, ❤

Schrijf hieronder in de reactie iets als je het leuk vindt.

Vraag daarbij kan zijn:

Vind je het moeilijk om hieraan te beginnen?

Of ben je al op weg met opruimen?

Het voorjaar is er een hele fijne tijd voor.

Haiku maken, een meditatief momentje

Hier kende ik de regels van de Haiku nog niet, 😉

‘De weg van Haiku begint in Zen’   ~ Hasumi Toshimitsu

Een prachtige dag vandaag. Het heeft gevroren, de lucht is helder en fris, de zon komt door en verwarmt de lucht langzaam. Genieten.  

Op Vrije Vrijdag deel ik de inspiratie die ontstond uit het fotoblogje over Wabi Sabi. Haiku gedichten zijn daar een onderdeel van. Ik ben me daar deze week wat in gaan verdiepen. En vond het enorm leuk om te doen.

Eenvoud kenmerkt de Haiku. De vorm en een paar regeltjes die erbij horen zijn belangrijk, maar je kunt er meteen mee aan de slag. En wie weet raakt het ook een Poëzie Snaar bij je…?

HOE MAAK JE EEN HAIKU?

Een Haiku is een gedicht van 3 regels, met 5, 7 & 5 lettergrepen. Het hoeft niet te rijmen.

Het lijkt eenvoudig, maar er zijn nog wel een paar aanwijzingen bij te geven.
Ga toch uit van de eenvoud en onthou de Wabi Sabi les, dat imperfectie juist heel mooi kan zijn. Je kan het dus niet fout doen. Natuurlijk door het vaker te gaan doen zal je erin groeien, dat is met alles zo. Lekker gaan Doen dus, :-). 

• Het Doen met dit in gedachten:
• Je neemt je omgeving als onderwerp.
• Hou je aan de vorm, als beginner. (3 regels, 5,7,5 lettergrepen per regel).
• Maak het zo zintuigelijk mogelijk.   
• Goed Nederlands of Engels.
• Zorg voor een wending.          
• Benoem geen emoties.
• Geniet ervan en schrijf het mooi op een vel papier, maak er eventueel een tekeningetje bij;

 

 

De Haiku komt uit Japan, vanaf de vijftiende eeuw tot nu zijn er heel wat gemaakt. Het maken geeft je een meditatief momentje. Je staat even met al je aandacht stil bij het moment en schrijft dan op wat je waarneemt (1e regel), daar zeg je nog wat over (2de regel) en vervolgens geef je het een wending (3de regel). Je schaaft het nog wat bij. Door de beperking van de lettergrepen, moet je vaak wat inkorten, waardoor het puntiger en eenvoudiger wordt. Je hoeft niet alles uit te leggen. De lezer krijgt zijn eigen beelden erbij, een glimlach, gedachten kronkeltje of verwondering.

Geniet van je meditatief momentje.

---

Haiku 1 en 2 van mij, deze week:

 

Leuk als je jouw Haiku wilt delen hieronder, via Facebook of Instagram. Volgen of vrienden worden, altijd leuk.

Een fijn weekend,

Liefs Marjan, ❤

 

---

 

 

Door omstandigheden, verplaatst naar het najaar. Zie Meer info.