Slower my Life

Ze zeggen er is haast geen tijd…

Maar er is tijd.

Tijd in overvloed.

Vanaf nu, dit moment ga ik mijn leven vertragen.

Het concept loslaten dat het leven druk en vol moet zijn.

Dat ik iets voor moet stellen en daar keihard voor moet werken.

Dat ik meetel als ik een belangrijke functie heb.

Dat ik voor mezelf meetellen mag in dit leven.

Of een heleboel andere ideeën die daar bij horen, bewust of onbewust, geloof ik dingen die niet werkelijk waar zijn.

Drukdrukdruk, interessant doenerij, ik weet het beter, zie mij, zie mij…

Maar alles is nooit verzadigd, zolang als ik van de buiten wereld mijn goede gevoel af laat hangen.

Het goede gevoel is dan niet duurzaam, want het kan door een opmerking of foutje, zomaar instorten.

Waar komt mijn duurzame goede gevoel vandaan?

Hoe voel ik een ontastbaarheid die onafhankelijk is van wat er zich buiten mij afspeelt?

Doordat ik heel erg onderuit ben gegaan afgelopen zomer kwamen deze vragen op, al zoekend, onderzoekend in mezelf.

Nog niet als een phoenix uit de as herrezen, nee dit is geen succes verhaal.

Maar kleine inzichtjes komen er door het even allemaal niet zo goed te weten.

Vrijdag had ik een super ochtend.

Sinds tijden trok ik me terug met mijn laptop in een koffietentje, heerlijk en productief zonder afleiding.

Het leven in het tentje is mijn achtergrond, maar rust, omdat niemand me nodig heeft en de koffie geserveerd wordt.

Er overviel me een gevoel van rust in mezelf die ongekend was.

Waarschijnlijk een geluks gevoel…

Maarrrr in het verdere verloop van de dag leek alles erop uit te zijn mij daarvan af te brengen.

Mara?

Een test op het diepe zelf oké gevoel?

En nog 1 en nog 1?

En toen raakte ik ervan af.

Maar ergens kon ik nog een pietsie voelen dat eigenlijk dat diepere zelf niet aangetast kon worden.

Ergens.

Een glimlach kon blijven en kijken naar gedoe van mij in interactie met buiten.

Dit hoef ik niet vast te houden of te cultiveren het is er,

AL Tijd.

Ik heb afgelopen week besloten mijn leven te vertragen, te kijken wat er gebeurd als ik niet zo hard loop, niet zo hard werk, niet zo veel vind, niet zo naarstig zoek naar vervulling.

Een flinke pas op de plaats, bezinning en Sabbatical.

Verder te kijken dan wat ik ken.

Slower my Life.

Nieuwsgierig ?

Volg mijn blog…

Of Instagram @marjanzevenbergen

Liefs Marjan

---

Er is tijd

Om te bloggen

te genieten

te dansen

te planten

te oogsten

te zijn

te

 

Dromen

Je droom leven, ik kom het veel tegen in mijn 'social media bubble'.

Blijkbaar trekt me dat en heb ik dat verzameld in mijn 'likes' en 'vrienden'.

Leef ik mijn droom, inmiddels na 50 jaar?

Of 'moet' ik die nog gaan leven?

Wat ik ervaar is dat ik dingen heb weggestreept, waarvan ik dacht dat het mijn droom of passie was.
Maar wat niet écht lukte of stroomde, waar ik niet heel erg happy (meer) mee was.

Hmmm, dat is ook al wat toch?

Welke dromen had ik vroeger?
Of liever wat wilde er diep van binnen geleefd worden?

• Moeder worden.
• Ik zag mezelf als verpleegkundige in ontwikkelings landen.
• De wereld mooier maken.

Waar droom ik nu van?

• Met aandacht zijn bij wie en wat ik doe.
• Schrijven, bloggen.
• Meditatieve weg gaan, spiritueel ontwikkelen.
• Er zijn voor de mensen die me dierbaar zijn.

Laatst viel me in bij een inspirerend gesprek: als ik werkelijk voor mijn spirituele ontwikkeling of het verder schrijven van mijn boek wil gaan, zal ik bepaalde keuzes moeten maken, waardoor er meer focus komt.

Keuzes maken is Focussen en gaan voor je droom. Voor wat werkelijk geleefd wil worden door jou.

Door de focus kan ik voelen of dat werkelijk is wat mijn ziel wil uitdrukken. Of het dan stroomt, ik me er vreugdevol door voel en dat het moeiteloos gaat.

Want daaraan kan je het toetsen: flow, vreugde en moeiteloosheid.

Dan droom je niet je leven, maar leef je de droom.

Is de flow er niet, onderzoek dan waar je het wel ervaart en focus daar dan meer op. Zo kom je langzaam aan in de groef van jouw ziel.
Het kan iets eenvoudigs zijn of soms zelfs een stapje terug, naar iets wat je (even) liet liggen.

Spiritueel ontwikkelen is mijn belangrijkste drive geworden. Daardoor komen mijn andere dromen of intenties mee.
Daardoor kan ik makkelijk keuzes maken.

In de stroom komen trekt mooie dingen aan, als vanzelf komen er vragen op me af, die mijn droom ondersteunen. Vertel ik later meer over.

Dacht ik lang er veel moeite voor te moeten doen. Te zoeken, te vergelijken.
Was het er, natuurlijk, al die tijd al.
Heel dichtbij…

Van binnenuit, heel subtiel voelen en van daaruit gaan.

In de 'social media bubble' komt het mij vaak over, alsof het groots en meeslepend 'moet' zijn.

Maar het kan eenvoudig zijn dat je meer tijd neemt voor je kinderen.
Of besluit een stap terug te doen in je werk, om zo meer toe te komen aan tuinieren…
Of…

Lekker niks van aan trekken, want om jouw droom/passie/levensmissie kan je toch niet heen, die wil hoe dan ook te voorschijn komen.

Liefs Marjan, ❤

Bloggen kan ik niet laten, dat kriebelt ook al heb ik -blog-vakantie…

---

5. Mindfulness

LOVE SLOW LIFE

Liguster

Tibetaans gezegde, oeps moet zijn ligt…

Liguster

Mindfulness,  mijn hoofd vol gedachten, niet zo mindful. Te druk, te veel aan mijn hoofd, dan is het niet makkelijk me mindful te voelen. En toch ben ik ervan overtuigd dat het in elke situatie kan.

Op een ontspannen dag is het makkelijker, maar de kunst is juist om door oefening steeds meer als vanzelf in AANDACHT TE ZIJN.

Het is essentieel voor me, ook al vergeet ik het nog wel eens en maak ik me druk om van alles en nog wat.

Eenvoudig en toch niet makkelijk.

Stemmingen en gedachten komen en gaan, maar lijken zo echt.

In de rust en stilte van meditatie en momenten van even niks, even gewoon zitten, waar dan ook. Daarin kan soms door schemeren dat er achter al die drukte niets is.

Net als de zee in de diepte geen golven heeft. En een orkaan in het oog stil is.

Zo´n punt is er ook in ons te vinden, dat wat het grote bewustzijn is. Toeschouwer van het leven. Zonder weg, zonder oordeel, zonder verhaal, zonder drukte, zonder afkeuring, zonder sympathie zelfs.

GEWOON WAARNEMING.

Hmmmm, liefdeskracht die alles omvat.

Herken je het in jezelf, al is het maar met vlagen?

Liefs Marjan, ❤

---

Vijfde blogje over HOE ik Slow Life in praktijk breng en wat ik daarbij tegenkom.

Hobbels op mijn pad en een heleboel Bloemen… 

MAILtoMARJAN

---

 

Reminder of silence.