Meditatie is tijd verspillen.
Meditatie is eenvoudig zou je denken.
Zoals ik lees bij Chögyam Trungpa: ´Ga met je kont op dat kussen zitten´.
In het boekje: Het pad is het doel, (2005) van hem legt hij in eerste instantie de eenvoud van meditatie uit. Alhoewel, vaak is het heel moeilijk voor mensen om gewoon te gaan zitten. Die tijd voor jezelf te nemen.
Gedachten komen op als: ´Het is niks voor mij´, ´Ik heb er geen tijd voor, het heeft toch geen zin…´
Maar kan je de eenvoud van meditatie oppakken en jezelf daar een groot cadeau mee geven?
Zou je dat willen?
Lees dan verder dan vertel ik nog wat meer, geïnspireerd door het boekje van Chögyam Trungpa.
Maak een mooi plekje voor jezelf.
Ga met je kont op dat kussen zitten!
Oke, je voelt ergens behoefte of ziet het belang van mediteren in, je hebt een plekje gemaakt waar je rustig kan zitten. Je hebt het warm genoeg, je hebt een juist tijdstip genomen, zodat je niet gestoord wordt.
Aan de voorwaarden voldaan.
Waar het nu om gaat is dat je meer gaat realiseren dat je twijfels en je weerstanden, normaal zijn en wat je daar tegenover kan gaan zetten.
Je meditatie als een dagelijkse praktijk in je leven bouwen en de gunstige werking ervan zelf gaat ervaren. Net als dat je ook niet twijfelt of je je tanden wel of niet gaat poetsen.
Voorop staat je eigen ervaring. Laat je niks wijs maken, de ervaring verinnerlijkt en geeft je wellicht de motivatie om ermee door te gaan. Dit is essentieel!
Het Boeddhisme gaat uit van je eigen ervaring, diverse methodes zijn er, kijk wat bij je past.
Chögyam Trungpa zegt; het is gek, maar we gaan zitten zonder doel.
Dat is echt gek, we doen alles met een doel! Toch?
We gaan zitten om te zitten. We gaan tijd verspillen. Creëer tijd, onbezoedelde tijd, tijd zonder agressie, begeerte en haast, zegt hij.
Zit en creëer zuivere tijd.
Leren om zinloos te zijn, diep te ontspannen.
Uit eigen ervaring, weet ik dat als ik denk redelijk ontspannen te zijn er bij volkomen rust en zonder druk, zoals bij een solo retraite, het zeker een paar dagen kost om echt tot ontspanning te komen. Ik verbaas me elke keer weer over hoeveel spanning er toch nog is. We raken gewend en zelfs verslaafd aan spanning. Maar de kwaliteit van je leven veranderd als je subtieler gaat voelen en ervaren.
Door dagelijks een moment te nemen om in meditatie te gaan, je tijd te verspillen, krijgt als vanzelf je gewaarzijn een andere kleur. Zie dit niet als doel, of zoek naar hoe dat eruit moet zien, maar laat dat ontstaan in je zuivere momenten van niets.
Zo minimaal insteken, geen doel, maar zitten en ervaren.
10 minuten, opbouwen naar 20 minuten. Dat elke dag, met je kont op je kussen zitten. Rug recht, gewoon doen, je poetst je tanden, je onderhoudt je gebit. Je mediteert en je onderhoudt je geest.
Zo simpel, niet over nadenken, want je weerstanden, gedachten en mindset houdt je ervan af. Negeer ze en ga zitten elke dag, elke dag, elke dag…
Geen doel, gewoon zitten. Tja, wie is er zo gek? Ik wel…
Als het een tijdje niet gebeurd is, gewoon weer oppakken. Niet moeilijk over doen. Je gewoontes zijn sterk, blijf terugkomen bij het gewoon zitten.
Zie het als leren snelheid terug te nemen, als een rotsblok te worden, de eerste boodschap van de Boeddha, zegt Trungpa. En; het heeft een enorme kracht om dat te kunnen. Je hoeft je niet goed te voelen, gewoon zitten, goed of niet goed, is niet van belang.
Best gek, dit is de basis, laat die eerst eens indalen, zonder oordeel.
Lastig? Dat is precies het dubbele, de paradox van gewoon zitten.
Ingewikkelde Eenvoud…
Liefs Marjan, ❤
ideaal;
De Rozen Bloeien 