Zondagochtend ik zit in mijn eentje in de tuin. Er overvalt mij een gevoel van puur geluk. En ik realiseer me dat ik dat op deze plek de laatste maanden wel vaker heb gehad. Hoe dat kan, terwijl ik meestal mijn geluk verder weg zoek? In dit blog probeer ik een antwoord te vinden.
In mijn tuin vind ik geluk.
Misschien omdat dit voorjaar zo heerlijk is of omdat ik zoveel meer met de tuin bezig ben geweest dan andere jaren?
Of ben ik me er meer bewust van? Ik ben tenslotte de 50 gepasseerd, daar hoort toch bij dat je interesses wat meer naar de vogeltjes en de bloemetjes gaan, toch? (hihihi).
Het begon allemaal met het voornemen dit jaar een goede poging te doen om te moestuinieren. Niet meteen de hele tuin op de schop, (Ik heb een aantal jaar geleden de tuin vol pompoenen willen zetten, echter het werd een slecht pompoenen jaar, de opbrengst was 1 beste pompoen.) nee , dit keer in het klein wat dingetjes verbouwen. In potten en meer vlinders aan gaan trekken. Dus meer bloemen en vlinderplanten regelen.
Er stond wel wat, maar er ging niet al te bijster veel aandacht naar uit.
Dus dat ging dit jaar anders worden.
Vanaf dat ik er heel actief mee bezig ben en elke avond een rondje tuin doe. Kijk hoe alles erbij staat, onkruid weg haal, bewater toen het heet was en een aantal dingen net boven de grond kwamen of geplant waren.
Vanaf dat moment ben ik steeds meer gaan houden van mijn tuin en voelde ik me er steeds gelukkiger van worden.
Ik kan me verwonderen over het proces van de pompoenzaden die ik uit een pompoen spaarde, die nu al kleine pompoentjes draagt.
Ik hou van mijn hortensia´s die dit jaar volop bloem krijgen. De beeldjes die overal te vinden zijn en het wat grappiger maken. Het gras wat de buurman voor me maait als hij toch met zijn maaier mijn tuin passeert.
De momenten dat ik heerlijk kan ontspannen en lekker in slaap val op een oud bankje dat we al jaren willen vervangen, maar elk jaar weer denken, het kan nog wel een jaartje.
Of dat we samen met vrienden een maaltijd nuttigen of ontbijten met elkaar.
Ik kan weg dromen als ik zit en kijk. De dieren die in het aangrenzende weiland lopen; geiten, schapen, zwanen met jongen…
De aandacht die ik aan de tuin geef, lijkt een geschenk aan me terug te geven.
Van letterlijke bloei, van vruchten, gezelligheid en rust.
En dat is eigenlijk alles wat ik werkelijk nodig heb.
Alhoewel ik dan weg kan dromen van meer zelfvoorzienend. Van een leven met en van een tuin. Is dit al volop geluk. Dromen mag, maar ik zie het meer als elk jaar zet ik een stapje verder met wat ik weet en kan met een tuin.
Zelfs als dat niet zo is, is dit voor mij geluk.
Gelukkig zijn met aandacht geven aan een tuin. Het brengt me bij een basis gevoel die me vervult.
Het zegt me het is oké, hier en nu.
Probeer maar eens met wat in jou meer geleefd wil worden.
Is dat tuinieren, wandelen, of tekenen, …..
Ik lees het graag in een reactie.
Liefs Marjan, ❤
Pics van mezelf.
Volg meer inspiratie pics via mijn instagram, klik.
TIP: Trek een weekend uit om je slaapkamer te ontdoen van ballast: rommel, tv o.i.d., stof, etc.
De Rozen Bloeien 