Op mijn terugtrek en wandel weekje in Zeeland, loop ik over bekende paden, dijkjes en toch is het weer nieuw.
De wolken, de planten en dieren, mijn blik, mijn stemming, alles bepaald het nieuwe moment.
Ik vraag me af kan ik daar helemaal bij zijn? Van genieten, ervaren wat het met me doet, mag dat er allemaal zijn?
Of bekritiseer ik mezelf? Wil ik dat het weer anders is of de omgeving? Of kan ik me overgeven aan dat wat er is?
Stap voor stap aanwezig zijn.
Ont moeten…
Het is een oefening, gaande weg de dagen zak ik meer in loslaten en ontspannen.
Voeding om mee te nemen in het dagelijks leven.
De paden op, de lanen in, de weg is het doel.
Liefs Marjan, đź’–
Tip: maak, wat langer, tijd vrij om alleen te wandelen.
De Rozen Bloeien 