Met lieve vriendinnen om me heen, fijne partner en zoons, collegae… dan nog vergeet ik vaak dat ik hulp kan vragen. Het hulp en aandacht aanbieden kost mij weinig moeite. Maar het vragen vind ik lastig.
Slow Life is ook aandacht voor jezelf nemen en hulp vragen. Die wisselwerking geeft fijne verbindingen.
LOVE SLOW LIFE
Vragen staat vrij en NEE heb je, JA kan je krijgen, 🙂 Als je ervan uit kan gaan dat iemand ook een eerlijk nee geeft als het niet uitkomt en een oprecht ja als dat wel zo is bij een vraag. Anders krijg je te maken met bij gevoelens, van b.v. schuld en dan is het geen fijne verbinding of wisselwerking meer.
Vrouwen zijn van nature gevers, zij willen voor de ander zorgen, maar vragen daar vaak weinig voor terug. Terwijl dat de energie wel weer in balans brengt. Je hoeft met geven niet perse recht over te steken. Ik heb het zo leren zien: als ik wat voor jou doe, dan doe jij weer wat voor een ander, ik krijg wat van jou of van een ander en deel ook weer.
Waardoor er eigenlijk een netwerk van geven en nemen is en niemand zich schuldig of te kort gedaan hoeft te voelen. MAAR communicatie is belangrijk om het zuiver te houden.
Kan je oprecht vanuit je behoefte een vraag stellen aan iemand waarvan je denkt dat die de aangewezen persoon is die vraag in te willigen?
Vragen staat vrij.
Als iemand een vraag stelt kan je dan oprecht voelen of jij dat wilt geven op dat moment? Kan en durf je ook aan te geven als het niet uitkomt of goed voelt om wat voor reden dan ook? Je hoeft de reden niet te geven, je hoeft je niet te verontschuldigen. Maar vanuit je hart voelen of het klopt en daar vanuit communiceren.
Oprechtheid resoneert altijd bij de ander, die zal voelen en kunnen snappen dat er een NEE is gekomen. Soms in tweede instantie, want ik denk dat we moeten leren dat een Nee geen afwijzing van je persoon is. Zo kan het wel voelen.
Daarom is de oprechte, authentieke communicatie zo belangrijk bij samenwerken met elkaar. Zo bouwen we aan een netwerk, een samenleving met open verbindingen. Door met bewustzijn, met zoiets eenvoudigs als een vraag stellen, om te leren gaan.
De verbinding aangaan vanuit jouw oprechte gevoel. Dit kost aandacht en tijd om hier genoeg contact mee te hebben. Drukdrukdruk door het leven racend, voel je dat niet genoeg. Dan ga je op in snelheid en reik je eerder uit naar je gedachten patronen, zonder even stil te kunnen staan bij hoe het werkelijk voelt.
TIP: Adem even goed door, neem wat tijd als er een vraag aan je gesteld wordt. Neem tijd als je een vraag stelt. Kijk naar wat je behoefte is op dat moment en communiceer dat vanuit een IK-Boodschap. B.v. Ik zou het fijn vinden om even tijd met je te hebben om rustig te praten. Of: Ik zou het fijn vinden als je mij kon helpen met die klus. Of kan je dat van me overnemen het wordt mij even te veel.
Oefening: Vragen staat vrij
Kijk eens naar hoe het bij je gaat. Hoe voelt dat over het algemeen? Kan je daarbij ontspannen? Voel je terughouding als je iets van een ander vraagt? Of gaat het je makkelijk af? Observeer je zelf zonder oordeel. Schrijf er over in je SLOW LIFE boekje.
Bij het onderzoeken van een onderwerp als dit is het fijn om niet meteen een antwoord te willen hebben, maar een tijdje ermee te lopen en er telkens wat over op te schrijven. Zo stel je je open voor diepere lagen en kan je jezelf verrassen.
Probeer het uit om vanuit een IK-boodschap (dat is vanuit jezelf geformuleerd, b.v: Ik voel dit en heb behoefte daaraan. Ik merk dat dit gaat wringen bij me. Daarmee nodig je de ander uit hetzelfde te doen en kan je samen tot iets nieuws komen, iets wat je niet van te voren kon bedenken. Dus je opent je ook voor de IK-boodschap van de ander…) een vraag te stellen.
Lekker mee oefenen en op reflecteren met elkaar.
Het is gewoon een spel en het kan niet fout gaan.
Een fijne week met veel mooie vragen.
Liefs Marjan,
Vragen staat vrij: MAILtoMARJAN.
Reacties vind ik leuk, dat kan hieronder.
ER IS DUS GEEN HAAST, 

2 gedachten over “Vragen staat Vrij ”